Een nieuw jaar
Het is weer de tijd om terug te
blikken en vooruit te kijken. Dat doe ik dit jaar door de twee
blogs door te bladeren waarop ik regelmatig schrijf: "Tutto è
possibile" en "Thoughts".
Begin dit jaar, op 2 januari 2015, zette ik op mijn blog "Tutto è possibile" een foto die liet zien dat je tegelijkertijd vooruit en achteruit kunt kijken.
Onder de foto schreef ik: "Vooruitkijkend, naar de vrije lucht... en achterom, in de spiegel van de deur naar binnen (van de boot naar Schiermonnikoog)."
Adelante
Terugblikkend zie ik dat ik dit jaar op "Tutto è possibile" en m'n andere blog, "Thoughts", veel heb geschreven over Griekenland en Europa, vooral in de eerste helft van het jaar.
Dat deed ik met hoop èn vrees. Mijn hoop was dat de net gekozen Griekse regering in zijn schuldonderhandelingen vanuit Europa steun zou krijgen voor zijn hervormingen en sociale plannen en dat dit een stimulans zou zijn voor mensen die een sociaal in plaats van een neoliberaal Europa willen. Mijn vrees was dat de crediteuren van Griekenland de onderhandelingen zouden gebruiken om deze hoop de kop in te drukken.
Mijn vrees was onder meer gebaseerd op de macht van de Europese en internationale economische technocraten en politici met wie de Griekse regering moest onderhandelen: de Trojka van Europese Commissie, Europese Centrale Bank en IMF. Over hun buitensporige en ongecontroleerde macht zag ik op 24 februari een documentaire op het Arte-tv-kanaal: ▶ Macht ohne Kontrolle - Die Troika (ARTE, Harald Schumann) waarvan ik een link op mijn beide blogs zette. (Hier is de Engelse versie: The Trail of the Troika)
Vervolgens schreef ik op 11 maart op "Tutto è possibile" dat ik bang was dat de nieuwe Griekse regering, die zo enthousiast de strijd aanging met de machtige Trojka om het lot van de Griekse bevolking te verbeteren, die strijd zou verliezen.
En een week later schreef ik dat ik woedend was hoe de Trojka de Griekse regering in de hoek dreef: "Me da rabia como están arrinconando al nuevo gobierno griego." Kort tevoren had het Griekse parlement een wet aangenomen om de allerarmsten in Griekenland te helpen en de Europese Commissie had Tsipras een dreigende brief gestuurd dat hij die wet eerst moest voorleggen aan de Trojka - wat hij terecht niet deed.
Een kleine maand later, op 3 april, vroeg ik mij op m'n blog "Thoughts" af: Is capitalism killing democracy? en twee weken later vroeg ik mij op dezelfde blog af of de Europese Centrale Bank bezig was de democratie om zeep te helpen: Is the ECB killing democracy?
Eerder, op 12 maart, had ik op "Thoughts" een stukje geschreven, dat naast het stukje over de Trojka-documentaire het meest gelezen stukje van dit jaar zou worden. Daarin zei de Braziliaanse bewindvoerder bij het IMF dat de 'steun' die Griekenland sinds 2010 van de Trojka ontving bedoeld was om de Europese banken te betalen en Griekenland alleen maar meer in de problemen had gebracht: Remarkable interview on Greek debt with IMF executive director Paulo Nogueira Batista.
We weten hoe het is afgelopen: de Griekse regering slikte uiteindelijk op 13 juli het dictaat van de Trojka en ligt weer aan de leiband. En hoezeer de regering aan de leiband ligt kun je hier lezen: The Euro-Summit 'Agreement' on Greece – annotated by Yanis Varoufakis.
Op 26 juli sloot ik mijn bijna zeventig stukjes over Griekenland op "Thoughts" af met de vraag: Is a more democratic Greece (and Europe) impossible?
Immers, er is niet geluisterd naar de meerderheid van de Griekse bevolking (61 procent) die NEE zei tegen het dictaat van de Trojka.
Manieren om temidden van al dit en ander ellendig nieuws in de wereld de hoop en de harmonie overeind te houden zijn voor mij onder andere gitaarspelen en filmen.
Die twee bracht ik dit jaar bij elkaar in het korte filmpje (1:12) Le bollard et la guitare. Muziek was er ook in het korte filmpje over de merel die teruggekeerde: El mirlo volvió
Op de valreep van dit jaar maakte ik een iets langer filmpje (5:12), De magie van het IJ , en schreef daarover op "Thoughts":
Few people know that Amsterdam is the fifth-largest port in Europe, after Rotterdam, Antwerp, Hamburg and Marseille. Nor do many people know that the largest shipbuilding yard of the world, NDSM, once was in the northern part of Amsterdam, the part of the city where I live.
My wife, Aafke Steenhuis, has just published a book, "De magie van het IJ" (The magic of the IJ), about the history of the northern part of Amsterdam that until 1921 was a separate municipality, Nieuwendam.
In the book, richly illustrated with her own paintings, Aafke gives a vivid picture of Amsterdam North, which is becoming increasingly popular, among other things, because of EYE, the film museum located at the northern border of the IJ, the water that divides Amsterdam from its northern part and is pronounced as 'eye'.
In the video below De magie van het IJ (filmed by me) you see Aafke's visit to Damen Shiprepair Amsterdam, located at the same spot where once the famous NDSM yard was building and repairing ships.
En zo, met de magie van het IJ vlak naast de deur, sluit ik deze oudejaarsbrief af.
Wat betreft het vooruit kijken (wat ik in
deze brief alleen in de vragende vorm deed:
Is
capitalism killing democracy? , Is
the ECB killing democracy? , Is
a more democratic Greece (and Europe)
impossible? ) hoop ik dat jullie vol
goede moed het nieuwe jaar tegemoet zien.
Begin dit jaar, op 2 januari 2015, zette ik op mijn blog "Tutto è possibile" een foto die liet zien dat je tegelijkertijd vooruit en achteruit kunt kijken.
Onder de foto schreef ik: "Vooruitkijkend, naar de vrije lucht... en achterom, in de spiegel van de deur naar binnen (van de boot naar Schiermonnikoog)."
Adelante
Mirando hacia adelante, al
aire libre... y hacia atrás, en el
espejo de la puerta al interior (del
barco a Schiermonnikoog).
Terugblikkend zie ik dat ik dit jaar op "Tutto è possibile" en m'n andere blog, "Thoughts", veel heb geschreven over Griekenland en Europa, vooral in de eerste helft van het jaar.
Dat deed ik met hoop èn vrees. Mijn hoop was dat de net gekozen Griekse regering in zijn schuldonderhandelingen vanuit Europa steun zou krijgen voor zijn hervormingen en sociale plannen en dat dit een stimulans zou zijn voor mensen die een sociaal in plaats van een neoliberaal Europa willen. Mijn vrees was dat de crediteuren van Griekenland de onderhandelingen zouden gebruiken om deze hoop de kop in te drukken.
Mijn vrees was onder meer gebaseerd op de macht van de Europese en internationale economische technocraten en politici met wie de Griekse regering moest onderhandelen: de Trojka van Europese Commissie, Europese Centrale Bank en IMF. Over hun buitensporige en ongecontroleerde macht zag ik op 24 februari een documentaire op het Arte-tv-kanaal: ▶ Macht ohne Kontrolle - Die Troika (ARTE, Harald Schumann) waarvan ik een link op mijn beide blogs zette. (Hier is de Engelse versie: The Trail of the Troika)
Vervolgens schreef ik op 11 maart op "Tutto è possibile" dat ik bang was dat de nieuwe Griekse regering, die zo enthousiast de strijd aanging met de machtige Trojka om het lot van de Griekse bevolking te verbeteren, die strijd zou verliezen.
En een week later schreef ik dat ik woedend was hoe de Trojka de Griekse regering in de hoek dreef: "Me da rabia como están arrinconando al nuevo gobierno griego." Kort tevoren had het Griekse parlement een wet aangenomen om de allerarmsten in Griekenland te helpen en de Europese Commissie had Tsipras een dreigende brief gestuurd dat hij die wet eerst moest voorleggen aan de Trojka - wat hij terecht niet deed.
Een kleine maand later, op 3 april, vroeg ik mij op m'n blog "Thoughts" af: Is capitalism killing democracy? en twee weken later vroeg ik mij op dezelfde blog af of de Europese Centrale Bank bezig was de democratie om zeep te helpen: Is the ECB killing democracy?
Eerder, op 12 maart, had ik op "Thoughts" een stukje geschreven, dat naast het stukje over de Trojka-documentaire het meest gelezen stukje van dit jaar zou worden. Daarin zei de Braziliaanse bewindvoerder bij het IMF dat de 'steun' die Griekenland sinds 2010 van de Trojka ontving bedoeld was om de Europese banken te betalen en Griekenland alleen maar meer in de problemen had gebracht: Remarkable interview on Greek debt with IMF executive director Paulo Nogueira Batista.
We weten hoe het is afgelopen: de Griekse regering slikte uiteindelijk op 13 juli het dictaat van de Trojka en ligt weer aan de leiband. En hoezeer de regering aan de leiband ligt kun je hier lezen: The Euro-Summit 'Agreement' on Greece – annotated by Yanis Varoufakis.
Op 26 juli sloot ik mijn bijna zeventig stukjes over Griekenland op "Thoughts" af met de vraag: Is a more democratic Greece (and Europe) impossible?
Immers, er is niet geluisterd naar de meerderheid van de Griekse bevolking (61 procent) die NEE zei tegen het dictaat van de Trojka.
Manieren om temidden van al dit en ander ellendig nieuws in de wereld de hoop en de harmonie overeind te houden zijn voor mij onder andere gitaarspelen en filmen.
Die twee bracht ik dit jaar bij elkaar in het korte filmpje (1:12) Le bollard et la guitare. Muziek was er ook in het korte filmpje over de merel die teruggekeerde: El mirlo volvió
Op de valreep van dit jaar maakte ik een iets langer filmpje (5:12), De magie van het IJ , en schreef daarover op "Thoughts":
Monday, December 21, 2015
The port of Amsterdam - "De magie van het IJ"
Few people know that Amsterdam is the fifth-largest port in Europe, after Rotterdam, Antwerp, Hamburg and Marseille. Nor do many people know that the largest shipbuilding yard of the world, NDSM, once was in the northern part of Amsterdam, the part of the city where I live.
My wife, Aafke Steenhuis, has just published a book, "De magie van het IJ" (The magic of the IJ), about the history of the northern part of Amsterdam that until 1921 was a separate municipality, Nieuwendam.
In the book, richly illustrated with her own paintings, Aafke gives a vivid picture of Amsterdam North, which is becoming increasingly popular, among other things, because of EYE, the film museum located at the northern border of the IJ, the water that divides Amsterdam from its northern part and is pronounced as 'eye'.
In the video below De magie van het IJ (filmed by me) you see Aafke's visit to Damen Shiprepair Amsterdam, located at the same spot where once the famous NDSM yard was building and repairing ships.
En zo, met de magie van het IJ vlak naast de deur, sluit ik deze oudejaarsbrief af.