Je dromen en je nachtmerries

Op dat moment, toen je bij ons op het schip was, en we de kamer bewonderden die pas af was, mijn kamer, mijn studeerkamer, mijn werkkamer, heb ik een serie foto's van je gemaakt. Je was blij, opgewekt, ontspannen, zoals ik zou willen dat je vaak of permanent was... Soms zag ik verdriet in je ogen, permanente bezorgdheid en probeerde te achterhalen wat er in je hoofd omging. Zelfs zonder woorden uit te spreken, zonder uitleg, slaagde ik erin je te begrijpen, zo dichtbij te zijn dat woorden niet nodig waren. Andere keren probeerde ik een diep gesprek met je te voeren, maar je hield er niet van om over je gevoelens te praten. Een keer lukte het me om over je dromen en nachtmerries te praten, maar helaas, net toen je op het punt stond jouw innerlijke wereld binnen te gaan, verborgen, misschien zelfs verborgen voor jezelf, kwam de buurvrouw aanlopen.