"I d i o t e n !!"

 

Gisteren zei ik tegen Aafke: "Je moet je grote schaatsschilderij in de etalage hangen."

"Welke?" vroeg ze.

"Dat met de rietkraag."

Tussen de middag stond hij tegen de tafel, waaraan we even later zouden lunchen.

Na de lunch hingen we hem samen voor het raam van de voormalige groentewinkel, dat Aafke gebruikt voor het tentoonstellen van haar schilderijen en waar ook een boekje met verhalen van mij ligt getiteld Onderweg.

Ik hoop morgen met Aafke en m'n kleinkinderen onderweg te zijn naar een meertje waar we een paar passen kunnen schaatsen - om de schaatskoorts op hen over te dragen. En dan hoop ik vrijdag met Aafke onderweg te zijn, op de fiets, naar een plek in Waterland waar we op sloten kunnen schaatsen. Moeten we wel uitkijken dat we niet door het ijs zakken, zoals we eerder in het Waterland hebben meegemaakt. Zowel zij als ik zouden daarbij het leven gelaten kunnen hebben. Maar ach, er kan zoveel...

De directiesecretaresse van De Nederlandsche Bank schold mij uit toen ze mijn verhaal over door het ijs zakken op het meertje bij Holysloot hoorde en mij vroeg of ik kinderen had. Ik gaf haar gelijk.

Vele jaren eerder, toen Aafke en ik in Noorddijk woonden en we ons op de schaats als eersten op het Slochterdiep waagden, riep een boer vanaf de kant: "I d i o t e n !!"