Place Victor Hugo - Piazza Vanvitelli

http://mondomonaco.blogspot.nl/2005/03/place-victor-hugo.html

woensdag, maart 23, 2005

Place Victor Hugo

Let's begin again: Yes, he loved Paris / On recommence: Bien sûr, il aimait Paris / Even opnieuw: Jazeker, hij hield van Parijs.

4 Comments:

 dart said...

Prachtige foto's, sprekend genoeg van zichzelf. Maar ga vooral door met ze tekstueel in te lijsten. Ik blijf je volgen. (En dit terwijl ik vrijdag naar Parijs ga voor het paasweekend...)

11:52 a.m.

 dart said...

Trouwens, een opmerkelijke wijze van afdrukken, met dat zwarte kader; doet me denken aan het werk van een andere fotograaf - die is ook al zo geïnspireerd door Parijs...

11:08 p.m.

 giovanni said...

Ik dacht: wat is er met die eerste foto aan de hand? waarom doet hij me wat?
Er staan (bijna) geen auto's op het plein, dat is het. En, misschien ook, Paris is meer dan Parijs... zeker in zwart-wit. Maar ook in kleur kan Parijs dat "meer" oproepen, zoals gebeurt met die oude ansichtkaart die op de rand van de lambrisering (of toch met een "z"?) achter mijn computerscherm staat, in mijn kantoor waar ik nu zit. Op de achterkant staat COULEURS ET LUMIERE DE FRANCE, Paris - Les Bouquinistes du Quai de la Tournelle. De kaart is verstuurd op 2 juli 1961.
Een leuke verrassing dat via jou Parijs wordt toegevoegd aan de dia(tria)loog. Nu Napels nog, waarover ik heb geschreven, maar ik weet niet of ik dat verhaal (manuscript) ga bloggen -- ik weet trouwens ook niet hoe je dat moet doen, tekst er op zetten. Salut(i)

6:45 a.m.  

 giovanni said...

Er is nog iets: de foto doet me denken aan het plein in Napels dat een rol speelt in mijn boek... en waarvan ik een oude foto heb waarop je geen enkele auto ziet, gewoon omdat er toen nog geen auto's reden. En op dat plein stond mijn Italiaanse grootmoeder, als klein meisje... En van dat kleine meisje heb ik foto's, genomen aan het eind van de 19-de eeuw. Zwart-wit, uiteraard, afgedrukt vanaf glasplaatnegatief.

7:55 a.m.